Dit was een van de favoriete boeken toen mijn kinderen rond de 2-3 jaar waren. Mol ziet een heldere bal aan de hemel, en die zal en moet hij hebben! Hij probeert van alles, en ondanks ontmoedigingen van zijn vriendjes (“Je kunt de maan niet pakken, ze is heel ver weg”) geeft hij niet op. Tot hij uit een boom valt, in een plas, en de maan in stukjes aan zijn voeten ligt. Mol is intens verdrietig, maar dan troosten zijn vriendjes hem, en blijkt dat de maan achter een wolk verdwenen was. Mol en zijn vriendjes genieten daarna samen van de maan.
Het is een lief, leuk verhaaltje, over een moedige mol en zijn vriendjes. Door het herhalende “je kunt de maan niet pakken, ze lijkt heel dichtbij, maar is heel ver weg”, vullen kleine kinderen al snel het verhaal zelf aan. Hoe vaak je het ook leest, het blijft altijd even spannend of de maan niet echt kapot valt…. Als mol snikkend vertelt dat hij de maan heeft laten vallen, en ik dat ook snikkend vertelde, kwamen er altijd twee armpjes om mijn nek: niet huilen, mamma, de maan is niet kapot :-). Misschien dat het daarom ook wel een van mijn favoriete boeken was…..
Boekgegevens
Auteur: Jonathan Emmett
Illustrator: Vanessa Cabban
Uitgeverij: Van Goor
Doelgroep: 2-5 jaar